حتمن افرادی رو دیدید که استایل و نوع لباس پوشیدنشون یکم متفاوت با بقیه
هست و حال و هوای قدیمی داره.
بحث این مقاله راجع به همین استایل هست. استایل وینتیج.
استایل دوستداشتنی و جذابی که همیشه مد هست و زیبایی خاص خودش رو
داره. پس اگه علاقهمند به استایل وینتیج هستین تا انتهای این مقاله همراه ما
باشید.
وینتیج به چه معناست؟
معنی واژهی وینتیج در لغت یعنی انگورهایی که در طی یک فصل چیده شدن.
این واژه در ابتدا برای شرابهای کهنه استفاده میشده.
اینکه اسم وینتیج هم برای این استایل انتخاب شده بیربط به قدیمی و کهنه بودن
نیست.

استایل وینتیج
شکلگیری رسمی استایل وینتیج به دههی ۱۹۶۰ میلادی برمیگرده. اما نکتهی
مهمی که وجود داره از قبلتر از این تاریخ هم نشانههایی از حال و هوای این استایل
وجود داشته.
برای اینکه همین اول کار یک دید کلی نسبت به استایل وینتیج داشته باشید و
بدونید چی هست باید اینطوری بگیم که هر آیتمی توی استایل ما وجود داشته باشه که مربوط به زمان قدیم و چندین سال پیش باشه یک استایل وینتیج داریم.

در اینجا دوتا مسئله مطرح هست؛ ضرورت یا انتخاب.
وقتی حرف از ضرورت میشه یعنی بخاطر شرایطی مثل جنگ، اوضاع بد اقتصادی و… مجبور میشیم لباسهای استفاده شده رو بپوشیم.
ولی وقتی پای انتخاب وسط میاد ما گزینههای دیگهای هم داریم ولی انتخاب و ترجیح ما هست که از لباسهای قدیمی و پوشیده شده استفاده کنیم.
معمولن بعد از از بین رفتن اوضاع نامناسب، اگه سبکی ادامه پیدا کنه از حالت
ضرورت خارج میشه و به یک انتخاب تبدیل میشه. چیزی که تو سبک و استایل بوهو هم شاهدش هستیم.
در واقع منشا استفاده از لباسهای قدیمی از جنگ
جهانی اول و به دلیل کمبود
پارچه و افت صنعت نساجی بود.
شخصی به نام نانروبرستون(Nan Roberston)، ۶۰ سال پیش در نیویورک تایمز(Newyork Times) نوشت: اگر کسی کت راکونی دارد اکنون زمان پوشیدن آن است.
کتهای راکونی(Raccoon Coat)، کتهایی بودن که در دههی ۱۹۲۰ میلادی
مد بودند.
حرف ربرستون در دههی ۱۹۶۰ میلادی شاهدی بر شکلگیری استایل وینتیج در
آن دوران است.


دنیای مد از لباسهای جدید رونمایی میکنه، اما لباسهای قدیمی همیشه جاودانه میمونه.
با روی کار اومدن استایل وینتیج تجارت لباسهای قدیمی به شدت رونق گرفت،
چیزی که تا پیش از اون توجهی بهش نمیشد. این جریان باعث روی کار اومدن خردهفروشیهای بزرگ شد.
وینتیج استورها(Vintage Store)، مغازههایی هستن که میتونید توی اونها آیتمهای وینتیج و قدیمی پیدا کنید.

وینتیج استور رو با مغازههای تاناکورا اشتباه
نگیرید.
فلسفهی مغازهی تاناکورا، فروش لباسهای نویی هست که تو انبارهای لباس به دلایل
مختلفی موندن و با قیمت پایینتر در این مغازهها به فروش میرسن.
اما تو وینتیجاستورها شما آیتمهای استفاده شدهی قدیمی رو میبینید و خریداری
میکنید.
امکان داره که توی مغارههای تاناکورا جنس استفاده شده و وینتیج ببینید اما
مغازهی تاناکورا الزامن یک وینتیجاستور محسوب نمیشه.
در سال ۱۹۹۷ میلادی فردی به نام کامرون سیلور(Cameron silver) وینتیج استوری باز کرد که سلبریتیهایی مثل جولیا روبرتز(Julia Roberts)، جادا پینکت اسمیت(Jada Pinkket Smith) و گوئن استفانی(Gwen Stefani) از اون خرید میکردن.


تفاوت استایل وینتیج و استایل رترو
بعد از مدتی تقاضا و درخواست برای لباس های وینتیج بالا میره و این موضوع باعث شد که دست اندرکاران تصمیم بگیرن لباسهایی به سبک و سیاق قدیمی و وینتیج
اما با متریال جدید تولید کنن. همون چیزی که بهش میگن رترو.

در واقع فرق بین لباس وینتیج و رترو در این هست که
با این که جفتشون حال و هوای قدیمی دارن اما لباس وینتیج واقعن قدیمی و استفاده
شده هست اما لباس رترو شبیهسازی شدهی لباسهای قدیمی و با مواد و متریال جدید
هست.
حالا مثلا اگه از تولید یک لباس رترو ۲۰ سال بگذره، اون لباس هم وینتیج محسوب
میشه. ولی مهم در همون زمانی هست که ما لباسی رو استفاده میکنیم که وینتیج باشه یا
رترو.
یادتون باشه برای این که یه لباس و آیتمی، وینتیج محسوب بشه باید حداقل بیشتر از ۲۰ سال ازش گذشته باشه.

اگه خیلی بیشتر از ۲۰ سال از عمر یک آیتمی بگذره مثلن ۱۰۰ سال، اون آیتم آنتیک(Antique) محسوب میشه. مثل لباسهای دوران ویکتوریایی.

استایل وینتیج به هرکسی این امکان رو میده که طراح استایل خودش باشه و از هر دهه و زمانی که بخواد آیتمها رو انتخاب کنه و در نهایت استایل شخصی خودشو بسازه.
لباس های وینتیج دهه های مختلف
بریم ببینیم توی هر دهه چه آیتمهایی مد بودن و با گذشت زمان تبدیل به لباس وینتیج شدن.
۱۹۲۰: گردنبدای بلند، لباسهای پردار و آویزدار، کفشهای تسمهای، کفشهای مریجِین.


۱۹۳۰: آستینهای پفی، کتهای بلِرو(Bolero Jackets)، کفشهای اکسفورد، کلاههای فِدورا(Fedora Hat)، کفشهای پیپ تو(Peep-toe Shoes)



۱۹۴۰: دامنهای پشمیِ شطرنجی، کیف و کفشهای پوست، کفشهای پلتفرم(Platform Shoes).

۱۹۵۰: پیراهنهای زنانه که به Shirtwaist شناخته میشن، دامنهای بلند که با زیرپوش هاشون استفاده میشدن که دامنو حجیمتر نشون بده، کتهای خزدار، گردنبندهای مروارید، لباسهای دو تکه(زیر و رو)، عینکهای آفتابی.


۱۹۶۰: پوشیدن لباس شبیه به استایل جکیکِندی(Jackie Kennedy style)، کلاههای اِلِگانت(Elegant Pillbox Hats)، ژاکتهای باکس(Box-Jacket)، جینهای بل باتِم(Bell-Bottom Jeans)، استایل بوهمین.




۱۹۷۰: کیفهای بیرکین(BIRKIN BAG)، کفشهای پِلَتفرم، استایل بوهو، جینهای دمپا گشاد، کفشهای پاشنه بلند، بوتهای بلند.

۱۹۸۰: زنجیرهای طلایی، پیراهنهای گلف، کتهای با اِپل، بلیزرها، استفاده از رنگ های نئونی و شبرنگی.
۱۹۹۰: لِگ، چوکِر، تیشرتها و ژاکتهای بزرگ.
بیشترین آیتمهایی که توی استایل وینتیج دیده میشه:
- رنگهای گرم ( مثل قرمز، زرد, نارنجی، اجری و…)
- پترن (طرح)های چهارخونه، فِلورال (گل گلی)، خال خال
- دامنهای کلوش، پلیسه، چین دار
- کیف و کفش چرم
- دستمال سر و کلاه
- لایه لایه لباس پوشیدن
- لباسهای یقهدار و شومیزها
- سارافونها
- ژاکتهای کشباف
چگونه استایل وینتیج داشته باشیم؟
برای داشتن یک استایل وینتیج یک یا دو یا حتا سه آیتم وینتیج انتخاب کنید و متناسب با اونها بقیهی اجزای استایلتون رو بچینید.
برای همین چندتا پیشنهاد برای داشتن استایل وینتیج بهتون میدیم.
انتخاب یک بافت یا ژیلهی وینتیج+ شلوار جین

شومیز چهارخونه وینتیج+ تیشرت+ شلوار جین یا پارچهای

شلوار چهارخونه وینتیج+ کمربند+ شومیز یا بلوز ساده

شومیز طرحدار وینتیج+ شلوار جین

بلوز وینتیج+ جین مکانیکی

دونستن فرم بدن و تناژ پوستمون توی انتخاب لباسهامون خیلی مهم و کمک کننده هست. در موردشون بخونید و حتمن نظرهاتون رو برامون بنویسید و بگید که فکر میکنید استایل وینتیج بهتون میاد یا نه؟
نظرات کاربران